Йўқотган ягона чин дўстим,
Қачонлардир бор эди чин дўстим.
У мени тушунар эди ҳар доим,
Ўғил бола бўлишига қарамай.
Синглим, дея менга ишонар эди,
Яхши- ёмон кунимда асқатган эди.
Тақдир менга ягона дўстимни,
Кўп кўрдими билмадим.
Ҳалигача уни унутолмадим,
У каби чин дўст тополмадим.
Дўстим деб ишонганларим бари,
Асли душман экан, ҳаёт синовлари.
Ҳеч битмас-тугамас экан,
Синовлар ила тушуниб етдим кўп нарсани.
Кўплаб инсонлар бор экан,
Дўст қиёфасида юрган асли душманим.
Ҳеч бир инсон босолмас экан чин дўстим ўрнин.
Комментарии