Устоз сен улуғсан, устоз муқаддас,

Доим сенга кўплар қилади хавас,

Сени қадрлар ҳамма ҳар нафас.

Тилагим шудир, Худо хоҳласа,

Сен жаннатисан жонажон устоз.

Сен аямайсан биздан меҳрингни,

Болангдан сира кам кўрмай бизни.

Меҳр ила таратасан зиё нурингни.

Тилагим шудир, насиб айласа,

Сен жаннатисан жонажон устоз.

Неча йилдирки ўз илминг бизга,

Сира қизғонмай бердинг айт нега?

Бериб ҳам асло қилмадинг таъна,

Тилагим шудир, Худо хоҳласа,

Сен жаннатисан жонажон устоз.

Сени жуда кўп одамлар дуо қилади,

Сени ранжитган инсон хато қилади.

Қалбингда меҳринг тўла бўлади.

Мукаррамой сўрайди, насиб айласа,

Сен жаннатисан жонажон устоз.

Мукаррамой ҒОИПОВА,

М. Собиров номли мактабнинг

11 -“А” синф ўқувчиси